Mooie buit

Solden bij Veritas... ik heb mijn collectie knopen aangevuld.

Louize is jarig !

Neenee, ik niet... ik heb een naamgenootje en zij is vandaag 5 jaar geworden. En dat verdient een op maat gemaakt cadeautje. Louize houdt van sporten, is zwemkampioen, loopt supersnel en klimt als Spiderman op muren. Dan leek een sportzak mij een geschikt cadeau. En ik had gelijk... oef !

Louize was heel blij dat ik voor een felgroen stofje heb gekozen (en niet voor een bloemetjesstofje), want zij is een stoere meid. En ook het rood viel in haar smaak.... want dat is haar lievelingskleur. Gelukkig wist ik dat nog. Proficiat Louize !

Verkoeling

In deze warme tijden ging ik op zoek naar een creatieve oplossing om voor verkoeling te zorgen. En creatieve oplossingen, daar kom ik allang niet meer zelf op, dat vind ik op Pinterest. Ik doe gewoon na wat een ander mij al heeft voorgedaan.
Vorige week (vooruitziend zijn is meestal niet mijn sterkste kant, maar ik heb zo mijn goei momenten) had ik al 2 dozen gevuld met water, en daar een aantal plastieken figuurtjes gestopt.

Vandaag gingen onze kinderen - gewapend met een bot mes en een beetje materiaal van hun papa - aan de slag om hun speelgoed terug te winnen. Als volleerde ijskappers hakten ze op het ijsblok in...

Toen ze daar het beoogde resultaat niet mee haalden, likten ze en beten ze er stukken af. Het doel heiligt de middelen, nietwaar.

  



Er viel maar 1 slachtoffer.

Goed voor meer dan 2 uur spelplezier. Geloof mij, dat zijn hier gouden momenten.

Oefening baart kunst

Ik had het al aangekondigd; het halterjurkje van enkele dagen geleden zou nog eens gemaakt worden,  met hier en daar een aanpassing.

Het voorpand werd bovenaan een beetje versmald,  en ik maakte voor het eerst gebruik van elastische biaisband. Wat een plezier om daarmee te werken. Gemakkelijk,  snel en een mooi resultaat.

Zeer geslaagd, al zeg ik het zelf.

 

Stof van Lillestof

Hij houdt niet van paars...

... maar gelukkig wel van helicopters.

Gebeten door het tricot-virus

T-shirts zonder mouwen... dat ontbraken wij hier nog.
Het patroontje vond ik in Ottobre - lente 1/2013 (patroon 15 - Victor). Ik maakte voor onze 3-jarige jongen wel maatje 92, maar met de lengte van maat 98.

Met streepjes werken heeft zo zijn voor- en nadelen. Het is niet evident om te knippen. Ik geloof dat ik meer tijd heb gespendeerd om ervoor te zorgen dat alle lijntjes bij het dubbelplooien netjes lagen, voor ik het patroon nog maar op mijn stof legde om te knippen, dan voor het werkelijk ineen stikken. Voor de strook die ik als biais gebruikte was het natuurlijk wel een gemak... gewoon op de lijn knippen.

En omdat ik het wel leuk vind om in reeksen te werken, maakte ik er ineens ook een tweede, die onze jongen vandaag al aan had.
Ik had nog een klein stukje stof over van een t-shirt met lange mouwen die ik afgelopen winter voor hem maakte. De rug maakte ik uit effen tricot.

Ook ons meisje viel in de prijzen, met een t-shirt dat werkelijk heel snel in elkaar gezet was. Ook hier had ik meer werk om de streepjes netjes te krijgen, dan om het in elkaar te naaien. Het patroon haalde ik uit de laatste Knippie (juli/augustus 2013). Daar wordt er ook nog een zakje opgezet, misschien dat ik dat nog doe...

Halterjurk in tricot

Enkele maanden geleden (voor ik aan het bloggen ben geslagen) heb ik mij voor het eerst gewaagd aan tricot. Ik maakte toen een reeks t-shirts met lange en korte mouwen voor onze jongen (want wie denkt dat onze jongen nooit aan de beurt komt is mis, maar het is inderdaad al een tijdje geleden).

En gisteren heb ik er mij terug aan gewaagd, ik maakte een halterjurk voor ons meisje. Ik baseerde mij op het patroon van Fien en Mien.

Zij werkt wel met elastische biais, ik gebruikte gewoon een reepje (4 cm breed) effen tricot voor het afwerken van de bovenzijde.

Voor het aanzetten van het boordje paste ik de techniek toe beschreven in puntje 19 en 20 op de blog van Mamasha maar dat was niet zo slim. Die techniek werkt perfect en is heel eenvoudig, maar niet als het boordje verder uitloopt in een lintje (om rond de hals de binden). Met het nodige gefoefel ben ik er wel in geslaagd om er toch een beetje netjes af te werken, maar volgende keer maak ik het gewoon volgens de biais-techniek (puntje a en b in de techniek van Mamasha).

Vooraan sluit het jurkje niet heel mooi aan, ik vermoed dat dat komt doordat ons meisje aan de smalle kant is. Bij de volgende jurk volgens dit patroon ga ik het bovenaan iets versmallen (want ja, ik maak er zeker nog één).  Ik vind het een heel leuk modelletje.

Ondanks dat het niet helemaal perfect in elkaar zit, vind ik het wel geslaagd en ons meisje al helemaal.

 

Opgeruimd staat netjes !

Via Vlijtig kwam ik op dit blogbericht en kreeg ik spontaan een ingeving; een oplossing voor een probleem dat ik al heel lang heb, namelijk rondslingerende plastic zakken. Nu, hier slingert wel wat meer rond en eigenlijk valt het probleem van de plastic zakken in het niets bij de rest van de rommel (vooral omdat ik eigenlijk nooit veel zakken heb), maar ik moet toch ergens beginnen, niet ?

In onze keukenkast hangt al jaren (sinds we ons huis 6 jaar geleden kochten eigenlijk) een onding dat tot niets dient en dat eigenlijk al lang weggegooid had moeten worden.

Ik haalde het rekje weg, en maakte in de plaats een zakje (uit toile cirée) om mijn -netjes gevouwen - plastic zakken in weg te bergen.

De toile cirée kocht ik vorig jaar op het Stoffenspektakel.

Op verzoek

L. was jarig en ons meisje werd uitgenodigd voor haar feestje.

Of ik geen pop voor haar kon maken, vroeg onze kleine meid me, want L. speelt op school graag in de poppenkamer.  Gecharmeerd dat ze hier echt over had nagedacht, kon ik niet anders dan aan haar verzoek tegemoet te komen. Dit werd de pop voor L.

Het roze-bollen-stofje is een restje van het rokje dat ik 2 weken geleden maakte voor ons meisje.  Ik volgde deze instructies, maar gebruikte tricot als tailleband in plaats van elastiek.

Strikje

Mama, doe eens je knieën in een strikje (kleermakerszit).

Eerste naailes

Toen ik de vraag 'Mama, mag ik ook naaien op jouw naaimachine' kreeg van onze 5-jarige meid, sloeg de schrik mij even om het hart. Ik dacht spontaan aan Lisa (6 jaar) van Tante Meter die enkele maanden geleden haar vinger meestikte. Maar zo een spontane interesse in naaien, wou ik ook niet zomaar in de kiem smoren.
Dus gingen we samen aan de slag : we ponsten leuke vormpjes, die zij - samen met mij - als een slinger aan elkaar stikte. Ze was zo enthousiast over het resultaat, dat ze spontaan haar verjaardagsfeestje (juni volgend jaar !) begon te regelen.
Maar ik moet zeggen, ze heeft gelijk : die kleurige slingers zijn best leuk.

Leuke armbandjes

Ons meisje zag leuke armbandjes op Pinterest en wou er graag ook eentje.
Bij het eerste armbandje had ik haar polsje zwaar overschat. Het was dus veel te lang. Zij vond het ook te breed, ze wou liever een smaller armbandjes, dus deden we dat.

Kwark

Wij hebben een familierecept... kwark. Mijn moeder kreeg het  recept ooit van haar buurvrouw, en sinds ze het de eerste keer maakte, is het niet meer weg te denken op onze familiefeestjes. Het is ons traditionele dessert, waar altijd met heel veel smaak van gegeten wordt.

Met al die aardbeien uit onze fruittuin gingen wij gisteren ook eens aan de slag met dat recept.



We namen :
- 0,5 kg platte kaas (ik gebruikte magere)
- 125 gr suiker
- 1 zakje vanillesuiker
- 5 gelatineblaadjes
- aardbeien (ik geloof dat ik zo'n 400 gr heb gebruikt), maar kan ook met ananas, citroen, bosvruchten...
- 1 potje slagroom/soyaroom.

Het fruit wordt opgewarmd (ik heb het ook gemixt), de gelatineblaadjes toegevoegd. Ondertussen wordt de slagroom opgeklopt.
Vervolgens wordt alles bij elkaar gedaan : de platte kaas gemengd met de suiker en vanillesuiker, en ook het fruit, om af te sluiten met de opgeklopte room.

Het is wel cruciaal dat elke stap uitgebreid geproefd wordt.

En dan wordt alles in kleine kommetjes, of een grote schaal gegoten. Ik heb er met onze jongen echte taartjes van proberen maken, gewoon voor de fun.
Na enkele uren koelkast, kan er gesmuld worden. En dat hebben we ook gedaan !